‘Wat vinden jullie lastig aan geloven?’ Dit vroeg ik laatst aan mijn catechesegroepen. Het antwoord van één van de jongens was: ‘het is lastig dat geloven en kerklidmaatschap niet iets is om op trots te zijn.’ Wat een mooi en eerlijk antwoord. Is dit herkenbaar voor jou?

Voor mij wel. Maar toen las ik een een geweldig verhaal dat mij heeft meegenomen in de wonderlijke wereld van het bij-Christus-horen. Dit verhaal liet mij ontdekken dat ik als gelovige deel ben van een verzetsbeweging van helden – iets om trots op te zijn! Het verhaal van de kerk is namelijk het verhaal van de grootse legende van Robin Hood. Ik neem je mee…

In de twaalfde eeuw had de wettige koning van Engeland, Richard, zijn land verlaten voor een kruistocht. Hij was lang weg, zo lang dat zijn broer, de slechte prins John, zichzelf tot koning kroonde. Deze broer had een hele dure en slechte levensstijl. De burgers moesten natuurlijk voor de kosten opdraaien, dus de belastingen gingen omhoog. En als mensen die niet konden betalen werd hun grond afgepakt, en in het ergste geval moesten ze als slaven gaan werken voor de slechte koning. Wat triest was was dat vele ‘goede’ mensen niet in opstand kwamen. Ze zeiden wel dat ze de praktijken van de koning afkeurden, maar ze kwamen niet opstand. De risico’s daarvan waren volgens hen veel te hoog: je kon je geliefde, je vrijheid, je geld en je goed kwijtraken als je je hoofd boven het maaiveld uitstak.

Gelukkig was er een kleine verzetsbeweging. Onder leiding van Robin Hood weigerden een groep mannen en vrouwen het bestuur van ‘koning’ John te erkennen. Ze weigerden onrechtvaardige belasting te betalen. Ze weigerden te buigen voor de slechte koning. Hij was immers niet koning, hij was een bedrieger.

Robin Hood en zijn volgelingen werden natuurlijk vervolgd. Daarom verscholen ze zich in een bos. Daar leefden ze als een gemeenschap samen. Als gemeenschap zorgden ze voor elkaar. Ze deelden alles wat ze hadden. Overdag vochten ze en bedachten ze strategieën tegen de slechte koning. Ze rekruteerden mensen met een heilige ernst. Ze zeiden: ‘kom bij ons voor het te laat is, de tijd dringt, de goede koning kan elk moment terugkomen. Wie meedoet met de wereld van de slechte koning zal ooit gestraft worden.’

De gemeenschap rond Robin Hood was een serieus gezelschap omdat ze bezig was met een zaak van leven of dood. Tegelijk was het een vrolijke ontspannen gemeenschap die elke avond samen rond het kampvuur zat. Dan kwamen de tongen los: er werd verteld, gezongen, gedanst, gevierd. De ouderen vertelden hoe het leven was onder de goede koning. De jongeren vertelden van de nieuwe wereld waar ze van droomden. Ze waren als een enorm grote familie. Voor elkaar gingen ze door het vuur. Samen hielden ze de hoop, het vertrouwen en de liefde levend.

Verwerking

De gemeenschap van gelovigen waar jij deel van bent is als deze verzetsbeweging van Robin Hood.
– Wie is in onze gemeenschap de goede koning, die nu al lang afwezig is? En wie is de slechte koning? En wie is Robin Hood?
– Wat spreekt je aan in het beeld van de kerk als verzetsbeweging?