De kerk als verzetsbeweging, waarbinnen we samen radicaal strijden voor een leven naar Jezus’ wil, is vandaag de dag misschien harder nodig dan ooit. We leven namelijk in een erg slechte wereld,  onder het bewind van een slechte ‘koning’ – Satan zelf. Dat hij slecht is zie je overal om je heen. “Wij leven in een samenleving waar de kloof tussen arm en rijk groeit, en waar de drie rijkste miljardairs in de wereld meer bezitten dan de 600 miljoen mensen uit de minst ontwikkelde landen… Op vele manieren worden mensen gebruikt als voorwerp om uit te buiten, in plaats van als waardevolle schepselen die gekoesterd moeten worden.” We leven in een wereld waar 1 kind per 10 seconden sterft aan de gevolgen van ondervoeding. Een wereld waar 168 miljoen kinderen betrokken zijn bij kinderarbeid. En nee, dit is geen ver-van-mijn-bedshow! Juist de Nederlander is hier medeverantwoordelijk voor, we delen de schuld. Onze subsidies op landbouw maken landbouw elders niet meer rendabel, onze levensstijl breidt de woestijnen uit, ons verlangen naar goedkope spullen vraagt om kinderarbeid.

Maar, er is hoop. Want als kerk zijn wij de verzetsbeweging in de bossen! We zijn die helden die weigeren om mee te doen met het kwaad. Wij komen vol passie in opstand, willen ons leven geven voor het doel dat we nastreven, en gaan voor de volle 100% achter ons doel aan. Toch…? Mijn catechisanten vonden dit verhaal wel mooi. ‘Als het zo is, dan is de kerk wel iets om op trots te zijn,’ zeiden ze.

‘Maar…,’ vervolgden ze, ‘we zijn niet echt zo. We maken geen indruk op de wereld om ons heen, we lijken op de wereld.’ In het verhaal van Robin Hood zag je hoe de meeste burgers passief waren omwille van hun eigen hachje. Net als de meeste mensen tijdens de tweede wereldoorlog. En misschien wel net als de kerk nu. Volgens mijn catechisanten zijn we watjes, mietjes. Een buik vol bier vinden we belangrijker dan een kind dat van honger sterft. Een kast vol kleren belangrijker dan een kind weghalen achter de naaimachine. Vind je dat ik dat te zwart wit stel? Dan daag ik je uit om alle spullen van jezelf te verkopen en weg te geven aan de armen… Ik ben namelijk niet zwarter of witter dan de Jezus die dit de rijke jongeman opdraagt.

Laat één ding heel duidelijk zijn. Als geloofsgemeenschap zijn wij niet zoals we bedoeld zijn. We zijn zo lauw als badwater na een uur. Het is geen wonder dat niemand van buiten zich in ons wil baden. Als we een beetje meer lijken op de echte Jezus, als we een beetje meer als een verzetsbeweging worden, als we onszelf een beetje radicaler aanpakken…. dan zullen we weer indruk maken.

Daarom ben ik het zat om te bidden dat wij gezond, oud mogen zijn met een rustig, vredig leven. Heb je door dat de meeste gebeden in de kerk precies daarom draaien? Ik heb besloten dat ik anders wil bidden. Ik ga bidden dat wij meer op Jezus gaan lijken, hoewel dat dus veel kan vragen.

Verwerking

– Ben jij trots op de kerk? Waarom wel of niet?