Zoals de groep helden zich schaarden rondom Robin Hood, zo lopen wij als geloofsgemeenschap in de voetsporen van Jezus. Maar welke Jezus volgen we? Weten we nog wie Hij echt is? Het is belangrijk om Hem op juiste wijze in het zicht te hebben, want dat heeft grote invloed op ons als gemeenschap bepaalt. Ik denk soms dat we Hem niet goed kennen? Soms lijkt het alsof we Hem hebben getemd tot een lief, zacht, knuffelig, alles accepterend watje. Maar zo is Hij niet. Het volgende verhaal laat Jezus zien zoals Hij echt is:

Het verhaal speelt zich af in 2028, tijdens een strijd tussen het Midden-Oosten en het Westen. In het Midden-Oosten bestaan verschillende grote internationale terroristenorganisaties die het op het Westen gemunt hebben. Hun laatste daad was het aanrichten van een bloedbad in Amsterdam. Duizenden onschuldige doden als gevolg. De kranten staan vol met vreselijke verhalen over gemis en pijn; de politieke partijen schreeuwen allemaal om moord en wraak; de gehele militaire macht van Nederland zal ingezet worden om gerechtigheid te brengen.

En Jezus, wat doet Hij? We vinden Hem in Amsterdam, waar Hij helpt met het opbouwen. Maar Zijn boodschap is dat de Nederlanders de terroristen moeten liefhebben en moeten vergeven. Dat wordt niet begrepen, Hij wordt er zelfs om gehaat – ‘mijn kind is gedood door bommen, hoe durf jij op te roepen tot vergeving?!’. Jezus koopt vervolgens een enkeltje naar het Midden-Oosten, om naar de terroristen te gaan. Hij wordt voor gek uitgemaakt, want hoe groot is de kans dat Hij daar levend vandaan komt? Maar Hij gaat wel. Zijn boodschap aan de terroristen: ik steun niet wat jullie doen, het is verkeerd, laat dat duidelijk zijn. Ooit zullen jullie rekenschap moeten afleggen van jullie daden. Maar hoe kan ik jullie nu dienen, en jullie vertrouwen winnen?  Mag ik jullie verbinden? Gezond maken? Eten geven? Wat hebben jullie nodig? Ik wil er voor jullie zijn, en jullie schuld dragen. Zij zullen Hem niet vertrouwen en Hij zal gedood worden.

Dit is onze koning, deze Jezus volgen wij. Als Zijn radicaliteit je nog nooit heeft geschokt, heb je Hem nog nooit ontmoet. Maar Hij is zo anders dan wij als gemeente zijn! Zo anders, dat ik mij soms afvraag of ik mezelf wel echt een Christen kan noemen. Maar als we Hem wel volgen, en als we als verzetsbeweging echt in Zijn voetsporen staan, als we als kerk op Hem lijken – dán zullen we zichtbaar indruk maken. Dat is bewezen. Denk aan de vroege kerk, lees daar eens over. De vroege kerk volgde Jezus radicaal en groeide als kool. Niet omdat ze unieke strategieën had en mooie programma’s of een boodschap die goed viel en bij de tijd paste. Wel omdat zij leefde wat ze geloofde. Er woekerde een enorme pest in de Rome, en iedereen die de kans had trok weg uit de stad om zichzelf te redden. Logisch, dat was de enige kans om te overleven! Maar één groep mensen bleef, trok de stad juist in en ging verplegen, begraven en om uiteindelijk zelf ook te sterven. Deze christenen vormden een verzetsbeweging van andere soort. Waarom? Waarom zo radicaal? Omdat de dood hen geen angst inboezemde, want zij hadden zich op Christus die Zijn leven gaf voor zondaars.

Verwerking

– Welk leven wens je voor jezelf? En voor je kinderen en kleinkinderen? Vraag je God om je (klein)kinderen een gezond, vredig, makkelijk leven te geven of vraag je dat zij op Christus gaan lijken en bijvoorbeeld in Afrika hun leven schenken aan de armen?